Συζητήθηκε την Πέμπτη 26/1ου στην ολομέλεια του Άρειου Πάγου η εγκυρότητα της 822 απόφασης του Α2 τμήματος του καλοκαιριού. Δηλαδή το κατά πόσον οι διάφορες διαχειρίστριες ( servicers) εταιρείες do value κλπ , έχουν δικαίωμα να προχωρούν σε αναγκαστικές πράξεις ,πλειστηριασμούς κλπ, εκπροσωπώντας τα διάφορα funds που έχουν αγοράσει τα δάνεια μας με βάσει τον νόμο 3156/2003.
Από νομικής άποψης το πράγμα είναι ξεκάθαρο. Ο νόμος 3156/2003 δεν αναφέρει καμία πρόβλεψη για τις εταιρείες αυτές. Ο λόγος είναι ότι ο πιο πάνω νόμος αφορούσε υγιείς τότε εταιρείες που τιτλοποιούσαν ενήμερες απαιτήσεις τους προκειμένου να αποκτήσουν φθηνή ρευστότητα μέσω αυτών , την οποία εν συνεχεία θα επένδυαν στην οικονομία. Για αυτό τον λόγο δεν προβλέφθηκε η δικαστική επιδίωξη είσπραξης αυτών των ασφαλών τιτλοποιημένων απαιτήσεων . Αντίθετα με τον νόμο 4354/15 του ΣΥΡΙΖΑ με τον οποίο πουλήθηκαν μη εξυπηρε- τούμενα δάνεια προβλέπεται αναγκαστική είσπραξη αυτών των απαιτήσεων και τις διαχειρίστριες εταιρείες.
Η όλη μεθόδευση που ακολουθήθηκε ,αλλαγή σύνθεσης του Α2 τμήματος του Α.Π. και ομόφωνη εισαγωγή του θέματος στην ολομέλεια ,δείχνει την εμμονή των τραπεζών για την παράνομη διαδικασία. Ενώ θα μπορούσε να πει κάποιος ότι, οι τράπεζες μπορούν να αγοράσουν τα δάνεια και να τα ξαναπουλήσουν με τον νόμο του ΣΥΡΙΖΑ. Πράγμα το οποίο ήδη κάποιες έχουν ξεκινήσει να κάνουν. Με αυτήν την έννοια η δημοσιότητα που πήρε το θέμα της ολομέλειας με την παράσταση του δικηγορικού συλλόγου Αθηνών και όχι μόνο. Με τη αναφορά που έγινε στο θέμα από μερίδα του τύπου και από την παρουσία του κόσμου έξω από τον Άρειο Πάγο, παρά τις εξαιρετικά κακές καιρικές συνθήκες , υπάρχουν σοβαρές ελπίδες οι Αρεοπαγίτες να μην υποκύψουν στις πιέσεις των τραπεζών. Αυτό θα το ξέρουμε σε δύο περίπου μήνες που θα βγει η απόφαση.
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι είναι μια ευκαιρία να ξεκαθαρίσει το θέμα με τα Funds. Αυτές είναι εταιρείες που έχουν την έδρα τους στο εξωτερικό με μόνη υπόσταση ένα συρτάρι μέσα στο οποίο έχουν τα έγραφα τους. ”Εταιρείες φοριαμού ” όπως τις αποκαλούν οι δικηγόροι που ασχολούνται με αυτές. Με μετοχικό κεφάλαιο κάποιες χιλιάδες ευρώ , αγοράζουν από τις τράπεζες δάνεια κάποιων δις, στο 5 έως 20% της ονομαστικής αξίας των δανείων. Κατόπιν έρχονται και απαιτούν από εμάς το δάνειο στο 100% της αξίας συν τους τόκους. Χωρίς κανένας να γνωρίζει τους μετόχους, τα διοικητικά συμβούλια και τις όποιες σχετικές συμβάσεις είναι απαραίτητες για τη λειτουργία τους. Ούτε είναι υποχρεωμένες να εμφανίσουν στα Ελληνικά δικαστήρια οτιδήποτε από τα πιο πάνω.
Δεν είναι δυνατόν λοιπόν , εταιρείες μαϊμού να πάρουν τη περιουσία που αποκτήσαμε με τον ιδρώτα των γονιών μας. Αν θέλουν να σώσουν τις τράπεζες και όχι να μας αρπάξουν τις περιουσίες μας , ας δώσουν το δικαίωμα στους δανειολήπτες να εξοφλήσουν τα δάνεια τους στη τιμή που τα πουλάνε στα funds. Είναι κάτι που θα πρέπει όλοι οι Έλληνες δανειολήπτες και μη, ανεξάρτητα από κομματικές τοποθετήσεις, να το αντιληφθούν και να το διεκδικήσουν με κάθε τρόπο.
ΚΟΥΡΟΥΜΑΛΗΣ ΣΠΥΡΟΣ